Forma iumruc este o variantă a lui ghiumbruc.
9 definiții pentru ghiumbruc
Explicative DEX
ghiumbruc sn [At: URICARIUL, ap. ȘIO / V: ~unruc, ghimuruc, imbruc, iumbruc, iumruc / E: tc gumrük] (Tcî) Vamă. corectat(ă)
ghĭumbrúc și ghĭumrúc n., pl. urĭ (turc. gümrük, d. ngr. kumérki, care vine d. lat. commercium). Vechĭ. Vamă. – Și ghĭunruc, ghimuruc, ĭumruc, ĭumbruc și imbruc.
- sursa: Scriban (1939)
- adăugată de LauraGellner
- acțiuni
ghiunruc sn vz ghiumbruc
- sursa: MDA2 (2010)
- adăugată de LauraGellner
- acțiuni
imbruc sn vz ghiumbruc
- sursa: MDA2 (2010)
- adăugată de LauraGellner
- acțiuni
iumbruc sn vz ghiumbruc
- sursa: MDA2 (2010)
- adăugată de LauraGellner
- acțiuni
iumruc sn vz ghiumbruc
- sursa: MDA2 (2010)
- adăugată de LauraGellner
- acțiuni
imbrúc, V. ghĭumbruc.
- sursa: Scriban (1939)
- adăugată de LauraGellner
- acțiuni
ĭum(b)rúc, V. ghĭumbruc.
- sursa: Scriban (1939)
- adăugată de LauraGellner
- acțiuni
Etimologice
ghiumbruc (-curi), s. n. – Vamă. – Var. (gh)im(b)ruc. Tc. ǵümrük (DAR), din ngr. ϰουμέρϰιον. Sec. XIX, înv. – Der. ghium(b)rucciu, s. m. (vameș); ghiumurluc, s. m. (grănicer).
- sursa: DER (1958-1966)
- adăugată de blaurb.
- acțiuni
Intrare: ghiumbruc
ghiumbruc substantiv neutru
| substantiv neutru (N24) | nearticulat | articulat | |
| nominativ-acuzativ | singular |
|
|
| plural |
|
| |
| genitiv-dativ | singular |
|
|
| plural |
|
| |
| vocativ | singular | — | |
| plural | — | ||
ghiunruc
Nu există informații despre paradigma acestui cuvânt.
imbruc
Nu există informații despre paradigma acestui cuvânt.
iumbruc substantiv neutru
| substantiv neutru (N24) | nearticulat | articulat | |
| nominativ-acuzativ | singular |
|
|
| plural |
|
| |
| genitiv-dativ | singular |
|
|
| plural |
|
| |
| vocativ | singular | — | |
| plural | — | ||
iumruc
Nu există informații despre paradigma acestui cuvânt.
* forme elidate și forme verbale lungi – (arată)